Welkom nieuwe lieve vriendjes!

Dag allemaal!

In de drukke herfstvakantie ben ik, donderdag 31 oktober, gaan helpen om het klasje helemaal klaar te maken voor de komst van de nieuwe kleuters!
Ons leuk groepje van elf kleutertjes wordt er nu één van maar liefst achttien! Zeven nieuwe engeltjes konden dus vanaf maandag iedere dag mee in ons klasje komen spelen!
Het zal een grote aanpassing zijn zowel voor de nieuwe vriendjes als voor de vriendjes die al iedere dag naar het klasje kwamen.
We hebben de klas gezellig versierd, leuke kentekentjes uitgezocht, de kentekentjes op de fluo-vestjes getekend, de kapstokjes aangepast, en we hebben even overlegd hoe we maandag alles net gaan aanpakken! Spannend!
Ik was erg blij dat ik mee mocht gaan helpen, zo wist ik goed wat er mij maandag te wachten stond en wat er van mij verwacht werd.

Maandagmorgen was het zo ver! Het was niet alleen een spannende dag voor al die nieuwe vriendjes en hun mama’s en papa’s, maar ook voor mij! Maar het was super goed meegevallen! Slechts één kleutertje heeft maar een klein minuutje traantjes gehad en was snel weer getroost door zijn lief tweelingbroertje!
Ieder mocht zijn eigen kentekentje uitkiezen. Enkelen waren er meteen over uit welk tekentje ze graag wouden hebben, bij andere was het een moeilijke strijd om te kiezen. Maar er waren nog enkele kleuters die te hard geboeid waren door heel het klasgebeuren en het speelgoed! Eén van hen had hierdoor zelfs amper door dat zijn ouders terug naar huis vertrokken waren. De oogjes blonken vooral op de speelgoedvrachtwagen. Van betrokkenheid gesproken!

Het leuke is dat heel wat van de nieuwe vriendjes een kentekentje gekozen hebben, wat echt bij hen past! De stoerdere kleuter heeft gekozen voor een grote kraan om mee te werken, een ander nieuw vriendje heeft gekozen voor een muziekinstrumentje. Later in de kring werd al snel duidelijk waarom. Wanneer we aan de slag gingen om een liedje te zingen deed hij zo enthousiast mee!

Maar amai seg, wat een hoop nieuwe momenten voor hen! Daarom had mijn mentor aangeraden dat ik niet te veel activiteiten met nieuwe materialen moest aanbieden. Ze vond het belangrijk dat de kleuters konden wennen aan hun klas, en hun speelgoed. Dit is tenslotte allemaal nieuw speelgoed voor hen. Ik heb dus vooral meegespeeld in de hoeken deze twee dagen. Ik heb goed geobserveerd en ben opzoek gegaan naar prikkels die ik op het moment zelf heb kunne geven, maar ook naar dingen waar ik volgende keer met hen rond kan gaan werken. natuurlijk werden de toiletmomenten, jassen aandoen,… activiteiten op zich! Daarom had ik het volgende voorbereid!

Jasjes aandoen! Een activiteit die meermaals per dag aan bod komt! De kleuters die al langer naar het klasje komen, kunnen ondertussen al vlot hun jasje zelf aandoen. Maar enkelen durven wel eens aan de verkeerde kant te gaan staan. Dan is het veel gejuich en gelach want hun jas zit toch niet ondersteboven zeker! Zo leuk om die vrolijke snoetjes te zien. Maar wanneer later zijn als de rest, zijn ze opgejaagd en durft dit lachje wel eens over te gaan in een traantje omdat het snel genoeg gaat.
Bij het vak W.O. zijn we aan de slag gegaan rond jasjes aandoen. Daarom heb ik het volgende gemaakt. Ik heb op groot papier twee jasjes geschilderd. Ik heb de grootte ongeveer genomen, van de grootte van hun jas. Zo kunnen ze hun mouwen precies op de mouwen van de tekening leggen.
Tijdens het koekjesmoment ben ik met hen een gesprekje aangegaan over jassen. Ik had die dag zelf een andere jas aan dan andere dagen. Dit hadden ze meteen opgemerkt. Heeft jouw jas een kap? Waarom doen we onze kap op? Hebben alle jassen een kap? Hoe hang jij jouw jas aan de kapstok?…
Hierna zijn we samen de jasjes gaan vastplakken op de grond. De kleuters vonden het superleuk dat ze mochten helpen, ze waren trots. Als er later op de dag andere leerkrachten passeerden, zeiden ze trots dat zij deze hadden vastgeplakt! Doordat ze mee mochten helpen met het vast plakken, konden ze goed nadenken waar de voetjes moesten komen te staan. Ze stelden zichzelf de vraag waar de voetjes gepakt moesten worden.
Ik had bewust er ook een echt draadje als lusje door gestoken zodat ze het niet alleen zagen, maar het echt realistisch werd doordat ze het ook konden voelen.
Het grootste succes was dat ze hun jas helemaal juist op de tekening probeerde te leggen en te denken aan het lusje.
Ook voor de nieuwe kindjes was een enorm hulpmiddeltje. We moesten vooral heel veel mondelinge instructies geven. Daarom was het goed dat ik mijn taalaanbod had voorbereid. Als ik de activiteit nog eens ooit voor de eerste keer zou aanbrengen zou ik er wel meer tijd voor uit rekken. Ik vond de tijd ertussen te kort om het voldoende uitgebreid uit te voeren. Dit vond ik wel heel erg jammer. Maar ik heb er dus wel weer iets uit geleerd! Ik ben wel al heel blij dat de vriendjes die er al waren er hulp aan hebben, maar ook de vriendjes hebben er iets aan gehad!

Wanneer de dag wat meer in zijn plooi was gevallen en het wat rustiger werd, heb ik het volgende aanbod gedaan. Er zijn veel kleuters die zelf hun jas willen dicht doen, maar dit lukt nog niet zoals het zou moeten. Dat vind ik jammer want ze willen het echt graag kunnen. Daarom ben ik opzoek gegaan naar een activiteit waarmee ze dit eens kunnen oefenen doorheen de dag, zonder dat het echt MOET op het moment dat de jassen aan moeten. Ik heb op vier grote kartonnen platen Jules geschilderd.
Dit was wel een heel werkje. Maar ik wou het absoluut met Jules doen want Jules is in mijn klasje echt een grote held voor de kleuters! Zo mooi om te zien! Uiteindelijk heb ik gewoon één patroontje gemaakt op papier en moest ik dit gewoon steeds op de plaats leggen en overtekenen.
Ik heb gekeken welke sluitingen zoal voorkomen bij de kleuters hun kleding. Daarom heb ik gekozen voor een Jules met een rits, een Jules met drukknopen, een Jules met gewone knopen en eentje met klittenband. Ik heb ook voor gekozen om de sluitingen steeds op een ander kledingstuk aan te brengen. Zo zijn ze er ook mee bezig om de verschillende kledingstukken te verwoorden.
Ik had de platen vastgemaakt aan elkaar met papieren tape. Samen hebben we deze los gemaakt. Vanaf het moment dat ze Jules zijn hoofd zagen verschijnen waren ze zo nieuwsgierig. Wat een grote Jules! Jules was hier zowat even groot als hen zelf!
Ik heb de platen eerst op de grond gelegd zodat ze echt van heel dichtbij konden werken en een houding aannemen zoals ze zelf wouden. Vooral de schoenen met klittenband ging van het eerste moment heel erg vlot. De sluiting met de rits aan het jasje was het moeilijkst. Toch wou iedereen dit het meest proberen. De meeste jassen hebben tenslotte ook een rits. De knopen van het truitje gingen in het begin wat moeilijker maar hierna ging het steeds vlotter en vlotter. De drukknopen op de broek gingen goed. Ze vonden het leuk dat ze ook echt iets in de zakken konden steken.
Ik was enorm geschrokken dat de steeds opnieuw en opnieuw bleven vragen om de rits te mogen proberen. Wat een doorzettingsvermogen bij die kleine superhelden!
De volgende dag hebben we de platen tegen de muur geniet. Zo kunnen de kleuters in de bewegingshoek de hele dag door er mee bezig zijn, wanneer zij dit ZELF willen!
Het mooiste moment van heel mijn stageperiode tot nu toe is, de fiere gezichtjes wanneer twee kleuters naar mee toe kwamen dat zij helemaal zelf de rits konden open en dicht doen! En dit op anderhalve dag tijd! Ik ben zo fier op mijn engeltjes. Ik kon de fierheid echt van hun gezicht aflezen!
Mijn stagementor gaf me nog de tip om met vernislijm over de kartonnen platen te gaan. Zo zou ik er nog langer plezier van hebben en kon het geen kwaad wanneer er iets op gemorst werd. Ik heb de vernislijm van de klas mogen gebruiken en het resultaat was echt wel een groot verschil! Ze waren heel stevig geworden!

             
    

Tenslotte had ik nog als vrij aanbod nog een voel-wand gemaakt. Ik merkte dat de kleuters het erg leuk vonden tijdens het thema herfst om aan dingen te gaan voelen en te ontdekken of ze geluid maken. Daarom heb ik op een laken verschillende voorwerpen vastgenaaid. Ze vonden het leuk om eraan te voelen en vooral om te raden van waar het voorwerp komt. Ik had het doek eerst vastgeplakt met stevige tape. Dit ging toch nog los, uiteindelijk heb ik het met nageltjes vastgetimmerd. Nu komt het niet meer los en kunnen ze er plezier van blijven hebben. Vooral de stillere kleuters hebben er mee gewerkt.

Jammer genoeg worden de handjes niet zo vaak gewassen. Daarom zijn we eens aan de slag gegaan om de handen te wassen! Maar… om handen wassen is het véél leuker als onze handen ook echt vuil zijn! Daarom zijn we gaan experimenteren met scheerschuim op de tafel. Enkele kleuters hadden dit al eens gedaan en wisten meteen wat ze er allemaal mee wouden doen. Wanneer ik hen vroeg of we er kleuren mee gingen mengen, waren zij er ook meteen mee vertrokken. Voor anderen was het schuim nieuw. Zij waren vooral gefascineerd en wouden vooral kijken.

Ik heb ieder zijn eigen gangetje proberen te laten gaan en te kijken waar hij of zij nood aan had.
Deze foto vind ik persoonlijk heel erg leuk om naar te kijken! De kleuter was heel gefascineerd door het schuim en kreeg zijn ogen er maar niet vanaf gericht.

Enkele kleuters maakten er al echt bewust een tekening in. Andere vonden het ‘doen’ vooral heel erg leuk. Uiteindelijk kwamen er al snel enkele kunstwerkjes tevoorschijn! Ook in het dagelijks leven komen we in contact met kunstwerken die van schuim gemaakt zijn. Wanneer we op google eens kijken zien we verschillende kunstwerken van schuim.
Ook in koffie zien we meer en meer kunstwerkjes. Zo wordt er vaak een tekening in het schuim ervan gemaakt!
2 jaar geleden hadden ze in Hechtel-Eksel op het dorpsplein Dreft in de fontein gedaan. Enkele dagen bleef er overal doorheen het dorp grote schuimvlokken rond vliegen! Zou dit ook een vorm van kunst zijn geweest of was het enkel wat kattenkwaad?
Hierna zijn we handen gaan wassen. Ook hier zijn we met muzische bewegingen aan de slag gegaan. Wanneer we tussen onze vingers wouden wassen, sloegen we de vingers in elkaar en maakten we een vlinder. De kleuters lieten hem zo hoog mogelijk vliegen!
Ook hebben we onze nageltjes gewassen door de krabben op onze andere hand zoals een kat!
We hebben ondertussen ook het handenwaslied gezongen! Ik heb van het liedje: Blokje hier en blokje daar, het handenwaslied gemaakt! Tof om te zien dat enkelen hun handen op het ritme van het liedje in het water splatchten!

Ik heb hieruit weer twee belangrijke dingen geleerd!
Ik had het water klaargezet in de kommen al voor we van start gingen met het schuim. Ik had hiervoor warm water genomen. Maar het water was al koud geworden tegen de tijd dat we aan de slag gingen met het handen wassen. Jammer! Want hierdoor denk ik dat de kleuters niet zo lang in het water wouden blijven! Maar dit is dus zeker iets wat ik meeneem! Ook wil ik graag de tip van mijn mentor meenemen. Ze raadde mij aan om de kleuters recht te laten staan wanneer ze op de tafel aan de slag gingen met het schuim. Zo zijn hun bewegingen veel groter!
Tijdens het handenwassen heb ik foto’s genomen van alle stappen. Hiermee gaan we volgende stage samen een echt stappenplan maken!

Ondertussen ben ik ook aan het broeden voor een tof idee samen met mijn kroost! MieFluoFlits is maandag in ons klasje op bezoek gekomen. Deze dame leidt de kinderen ‘s avonds als de school uit is om de straat over te steken. Ze is volledig in het fluo gekleed! In het begin van het schooljaar is er een wedstrijd geweest tussen alle klassen om een mooie fluo-hoed te maken omdat zij haar hoed verloren had! Vandaag kwam ze op bezoek in onze school omdat de directrice een pakje voor haar had. Het was aangekomen met de post. Rarara, wat zat erin? Haar oude hoedje wat ze kwijt was! Maar ze had ook een brief van de koning meegebracht. Ze was uitgenodigd om op bezoek te komen. Maar ze wou natuurlijk een mooi cadeau geven aan de koning dus schakelde ze de hulp in van alle kleuters om een mooi fluokunstwerkje te maken wat zij dan als cadeau mee naar de koning kon nemen! We mogen dus fluoflits-bril gaan opzetten en opzoek gaan naar een origineel idee want mijn lieve schatten willen gaan maken voor MieFluoFlits en de koning!

Lieve groetjes,
Stephanie